De laatste vlucht...31 juli 1944, vliegveld van Borgo nabij Bastia. Het is een prachtige dag om te vliegen. De eerste zonnestralen strelen de kust, de geur van het maquis vult de lucht. Het is 8 uur wanneer commandant Antoine de Saint-Exupéry aankomt met zijn jeep.
De avond voordien heeft hij nog uitgebreid gefeest in een restaurant in Bastia, zijn bed bleef onbeslapen. Na een stevig ontbijt, wat zwarte koffie en enkele sigaretten, is hij toch weer op post. Maar zijn turbulente levensstijl en de vele vliegongelukken hebben hun sporen nagelaten. Op zijn 44ste is Saint-Ex een vermoeid man in een uitgeput lichaam. Eigenlijk is hij fysiek niet meer in staat een jachtvliegtuig te besturen, maar vliegen is zijn leven. Nochtans heeft hij het jaar voordien een permanent vliegverbod gekregen, na het zoveelste ongeval. Alleen door de tussenkomst van zijn vriend, de generaal Gavoille, kon Antoine de Saint-Exupéry opnieuw achter de stuurknuppel plaatsnemen. Tijdelijk dan, want vandaag wordt het zijn laatste vlucht. Alleen… niemand heeft de moed gevonden om het hem te vertellen. |
Met hulp van de grondploeg trekt Saint-Ex zijn vliegplunje aan, een hele klus. Warme onderkledij, een vliegoverall, met elektrische weerstanden verwarmd pak en laarzen, een zuurstofmasker en handschoenen. Door de zwemvest, de parachute, de zuurstoffles en andere attributen kan hij nauwelijks bewegen. Het zweet breekt hem uit, maar al snel zal het in zijn cabine –50°C zijn…
Zijn toestel staat klaar, een P-38 Lightning, de formule 1 onder de jachtvliegtuigen. Een uiterst wendbaar toestel, met twee krachtige motoren, die het met 650 km/u al snel op een hoogte van 10000m brengen. Een vliegtuig dat het uiterste vraagt van de piloot, maar dat ook afgeleefd en slecht onderhouden is. De Fransen kregen ze in leen van de Amerikanen, maar sommigen twijfelen openlijk aan de luchtwaardigheid van de toestellen. |
08u45, Saint-Ex stijgt op. Hij is vertrokken voor een verkenningsvlucht boven Zuid-Frankrijk. Zijn toestel heeft geen bewapening, maar is uitgerust met camera’s voor luchtfotografie. Alhoewel de trillingen zijn lichaam teisteren en hij nauwelijks voldoende zuurstof krijgt, voelt hij zich hierboven vrij en gelukkig…
Op het vliegveld van Borgo is het ondertussen 15 uur geworden en generaal Gavoille begint zich zorgen te maken. Een half uur later weet hij dat de P-38 geen brandstof meer heeft… Zijn vriend Antoine is vermist. In het eenheidsregister wordt ingeschreven:” Opdracht fotografie op grote hoogte in Zuid-Frankrijk. Niet teruggekeerd.”
Jarenlang blijft de verdwijning een mysterie. De Duitsers hebben die dag geen enkel geallieerd toestel neergehaald. Geen enkele getuige, geen enkel spoor…
Op het vliegveld van Borgo is het ondertussen 15 uur geworden en generaal Gavoille begint zich zorgen te maken. Een half uur later weet hij dat de P-38 geen brandstof meer heeft… Zijn vriend Antoine is vermist. In het eenheidsregister wordt ingeschreven:” Opdracht fotografie op grote hoogte in Zuid-Frankrijk. Niet teruggekeerd.”
Jarenlang blijft de verdwijning een mysterie. De Duitsers hebben die dag geen enkel geallieerd toestel neergehaald. Geen enkele getuige, geen enkel spoor…
Tot in 1998 een Tunesische visser, ten zuiden van Marseille, nabij het eiland Riou, een blinkend voorwerp in zijn netten vindt. Ontdaan van kalk en zeepokken, blijkt het voorwerp een armband te zijn, met de inscriptie “Antoine de Saint-Exupéry (Consuelo)”.
Het begin van een lange zoektocht… Gedurende jaren wordt de omgeving afgezocht door duikers en archeologen. Fervente fans van de schrijver spenderen een fortuin om enkele sporen te vinden die tot de opheldering van het mysterie kunnen bijdragen. En, met gunstig gevolg… Enkele brokstukken kunnen in 2003 geïdentificeerd worden als onderdelen van de P-38 van Saint-Ex. Er zijn geen sporen van een luchtgevecht, geen kogelinslagen. Uit de resten leiden experts af dat het toestel in een duikvlucht aan 800 km/u neerstortte. |
Een mechanisch defect, zuurstofgebrek, een menselijke fout,… of een piloot die bewust zijn toestel in een laatste duikvlucht stuurt… wie zal het
zeggen. Antoine de Saint-Exupéry had al eerder voorspeld dat de Middellandse Zee zijn graf zou worden…
Het was een prachtige dag om te vliegen. Een laatste vlucht… zonder einde…
Het was een prachtige dag om te vliegen. Een laatste vlucht… zonder einde…
Maar het verhaal gaat verder...
In 1950 verklaart een voormalig Inlichtingenofficier van de Luftwaffe dat wel degelijk een P-38 werd neergehaald door een Duitse Focke-Wulf op 31 juli 1944.
In 1972 duikt een postume getuigenis op van een jonge Duitse piloot, Robert Heichele. Hij verklaarde een P-38 toestel te hebben neergeschoten ten zuiden van Marseille, op 31 juli 1944, omstreeks het middaguur. Heichele zelf zou enkele dagen later zelf om het leven komen.
In 1988 verklaart de Duitse journalist Horst Rippert (broer van de overleden zanger Ivan Rebroff) dat hij het was die het toestel van Saint-Ex in 1944 neerhaalde. Het was één van zijn lievelingsschrijvers, en het feit zou hem al gans zijn leven kwellen. Maar velen trekken zijn verhaal in twijfel en noemen het een publiciteitsstunt naar aanleiding van de verschijning van het boek “Saint-Exupéry, l’ultime secret”.
In de jaren 90 duikt opnieuw een getuige op, een inwoonster van Carqueiranne, die zich het luchtgevecht op de fatale dag herinnert. Het aangespoelde lichaam van de piloot werd anoniem begraven op het lokale kerkhof. Was het Antoine de Saint-Exupéry? Alleen DNA onderzoek kan hier uitsluitsel geven. Maar de nabestaanden weigeren hun toestemming te geven…
Het “mysterie Saint-Ex” blijft verder leven…
In 1972 duikt een postume getuigenis op van een jonge Duitse piloot, Robert Heichele. Hij verklaarde een P-38 toestel te hebben neergeschoten ten zuiden van Marseille, op 31 juli 1944, omstreeks het middaguur. Heichele zelf zou enkele dagen later zelf om het leven komen.
In 1988 verklaart de Duitse journalist Horst Rippert (broer van de overleden zanger Ivan Rebroff) dat hij het was die het toestel van Saint-Ex in 1944 neerhaalde. Het was één van zijn lievelingsschrijvers, en het feit zou hem al gans zijn leven kwellen. Maar velen trekken zijn verhaal in twijfel en noemen het een publiciteitsstunt naar aanleiding van de verschijning van het boek “Saint-Exupéry, l’ultime secret”.
In de jaren 90 duikt opnieuw een getuige op, een inwoonster van Carqueiranne, die zich het luchtgevecht op de fatale dag herinnert. Het aangespoelde lichaam van de piloot werd anoniem begraven op het lokale kerkhof. Was het Antoine de Saint-Exupéry? Alleen DNA onderzoek kan hier uitsluitsel geven. Maar de nabestaanden weigeren hun toestemming te geven…
Het “mysterie Saint-Ex” blijft verder leven…